Dag 11: Washington DC

Hotel:  Homewood Suites by Hilton @ Alexandria Aantal km gereden: 27 km

Vandaag was absoluut een TOPDAG!

Weeral om 6u opgestaan om toch maar zeker op tijd te zijn in het Witte Huis...
Toen we vertrokken, hadden we al direct file: ai ai ai!

Ons dan maar op de eerste parking gezet die we tegenkwamen en te voet verder gestapt, dat wil dus zeggen: 4 km!

We kregen 2 paspoortcontroles, een extra veiligheidscheck (je mocht echt niks meehebben, enkel een gsm, paspoort en autosleutels.  We hadden dus alles in de auto gelaten.)
Toen pas mochten we eindelijk binnen: zo spannend!


We kwamen binnen langs de kant waar de familie zelf ook binnenkomt!

Je komt in een lange gang, de gallerij, waar allemaal foto's van presidenten hangen en van Obama met zijn familie: geen officiële, maar ongedwongen foto's: bv. dat hij aan het pingpongen is in die gang, dat de kinderen er rond lopen ed.

Dan kan je in enkele kamers kijken vanachter een touw: de bibliotheek (2000 boeken!), de serviezen van alle presidenten, de kamer waar pers ontvangen wordt en ook als biljartkamer gebruikt wordt.

De rest van de gang was afgezet, want daar was Obama in het Oval Office aan het werk!!!!!! Zwaar bewapende agenten stonden aan de afscherming en ik dacht "ik vraag maar even waarom die daar staan", zo kwamen we te weten dat Obama daar was. Toch wel een apart gevoel.

Met de trap naar boven kwamen we in de statige feestzaal. Deze namiddag was er een honoring van the army en alles stond al klaar: raar! We zagen ze later op de dag toekomen met politiebegeleiding en alles!
Je mocht ook alles vragen aan de politiemensen: ze gaven veel uitleg: Charlotte durft zelf al vragen te stellen!
In deze kamer trouwen ook familieleden en worden presidenten na hun dood opgebaard.
Een gek idee, dat hier doodskisten stonden....

Daarna zijn we door verscheidene kamers geweest die echt nog gebruikt worden. Zo zagen we diegene waaruit hij kwam toen hij kwam vertellen dat Osama bin Laden gedood was. We hebben op dezelfde plek gestaan als hij toen: geweldig gevoel, ongelooflijk!!!

Dan de eetzaal gezien: ze legden uit waar de keuken was, waar zijzelf wonen (erboven), dat kinderen sleepover parties geven en een eigen movietheater hebben enz.
Onze kinderen vonden het allemaal geweldig.

In de privevertrekken zijn 11 slaapkamers, waarvan 2 koninklijk ingericht voor gasten, de rest is heel modern vertelden ze. (Charlotte had dat gevraagd)

Dan via de trap naar beneden in de tuin. Daar mocht je pas foto's nemen. Maar dit kon dus enkel met de gsm omdat we alle andere spullen in de auto hadden moeten achter laten. Ze zijn dus niet zo scherp, maar ja, het is toch een unieke herinnering.

Toen zagen we plots de secret service uit een hokje komen met zware geweren, kogelvrije vest ed: echt zwaar bewapend. We zagen een zwarte auto wegrijden met 2 auto's ervoor en één erachter, langs onze ingang. Daarna ging secret service weer weg. Cool!

Dan helemaal te voet in de hitte terug naar de auto. Marie-Laure kon niet meer, dus ik met de kinderen al in het Holocaustmuseum binnen gestapt en daar in de airco gewacht tot Luc terug was van de auto.
Dan het museum snel bezocht.

Voor de rondleiding voor de volwassenen moesten we nog meer dan een uur wachten. Tickets waren gratis, maar op uur, dus met een eerdere groep aansluiten was onmogelijk. Er was ook een afdeling over de holocaust op kindermaat die we wel direct bezochten. Ze vonden dit al erg genoeg en de dag mocht niet meer verpest worden door nog ergere dingen, dus zijn we naar de auto teruggestapt en hebben daar onze gebakken wafels van deze morgen opgegeten: ook hier is er niks te vinden om te eten als je niks mee hebt.
Het begint wel te vervelen....

Dan weer helemaal terug gestapt naar het Washington Monument, de obelisk. Deze is echt gigantisch groot. Gelukkig hadden we onze tickets al in België afgedrukt, want ook hier was alles uitverkocht. Via een lift gingen we naar boven, daar zijn op elke windrichting 2 uitkijkpunten met een machtig zicht op het Pentagon, Witte Huis, de Mall, het Capitool, de luchthaven ed.

Dan weer verder gestapt naar de achterkant van het Witte Huis voor foto's. Je kan echt tot aan de rand van de tuin: er is wel beveiliging, maar je kan door het hekken alles zien. Ze hebben heel weinig privé, tenzij aan de zijkant waarschijnlijk.

Dan weer verder te voet naar de voorkant van het Witte Huis voor goede foto's (lees: 30 min stappen)

Marie-Laure kon echt niet meer, ze dronk een gans flesje water alleen op.

Dan foto's laten trekken in een nagemaakt Oval Office in de White House souvenirshop.  Daar hadden we deze morgen al recht op, maar toen hadden we het toestel niet bij, dus nu opnieuw.
Ze zijn eigenlijk best leuk!

Dan terug richting auto gestapt en onderweg nog National Museum of American History bezocht en o.a. de originele Kermit gezien van the Muppetshow, het kleed van Michel Obama dat ze droeg op het inhuldigingsgalabal, een hoed van Michael Jackson en C3PO van Star Wars.

Iedereen dan doodmoe 2 km naar auto gestapt in hitte: echt héééééél erg heet! (103F°)

Thuis direct gegeten in het hotel: cordon bleu met bruine rijst met groenten onder en boontjes. Victor en Marie-Laure vonden het niet lekker en hebben pizza gegeten op kamer nadien. Maar wij waren blij met eens gewoon westers eten. Toch gemakkelijk dat dit inbegrepen is.

Dan iedereen fris gedoucht en geen zin meer om te zwemmen, maar vanuit bed hebben ze naar een film gekeken met chips erbij.
Nu liggen ze net te slapen.
Het was een lange, vermoeiende, maar onvergetelijke dag!




Vorige                                                                                Volgende