Dag 6: Niagara Falls - Pittsburgh

Hotel: Hampton Inn Pittsburgh Aantal km gereden: 415 km

Deze morgen weer een heerlijk ontbijt gehad, met zicht op de watervallen. Het weer was betrokken en er was zoveel mist dat we er letterlijk inzaten. We voelden de druppels bij het buitenkomen tot aan het hotel.
Daarna was het file om over de grens te geraken. Vanop de brug die de grens vormt, had je een heel mooi zicht en iedereen zat daar maar foto's te trekken vanuit zijn auto. Wij ook natuurlijk! :)

Aan de Amerikaanse kant konden we gemakkelijk onze auto gratis parkeren en hebben we een wandeling gemaakt door een park naar de rand van de watervallen. Zééééér mooi!
Je staat tot aan de rand van het water, echt knap!

Op de koop toe verschenen er regenbogen. Luc heeft het proberen trekken, ik hoop dat de foto's gelukt zijn.

Vanaf de watervallen zijn we dan vertrokken voor een lange saaie rit naar Pittsburgh.
We wilden eerst een tijdje doorrijden om wat op te schieten.
Toen we uiteindelijk honger hadden vonden we niks.
Dat is niet de eerste keer deze vakantie, we hebben al dikwijls honger gehad en pas laat kunnen eten omdat we gewoon niks tegen kwamen op de weg.
Uiteindelijk dan toch maar weer gestopt bij een Mc Donalds (het enige restaurant langs de autostrade hier blijkbaar)
We namen allemaal een slaatje! je had die man moeten zien kijken aan de kassa. Hij vroeg wel 5 keer of het alles was (geen frieten ed). :)

Onderweg was alles mooi groen en de autostrade heeft hier 2 keer 2 rijstroken. Eigenlijk zoals in de Ardennen een beetje, met wat heuvels af en toe.
In NY moesten we tol betalen, in Pennsylvania niet meer.
In NY zijn er zelfs geen machines om een kaartje te nemen, dat wordt door mensen in die hokjes gedaan! Echt absurd, maar biedt wel werkgelegenheid natuurlijk.

Het hotel gaf ons een kamer zonder frigo. Dus maar aan de receptie gevraagd of ze er wel een hadden met frigo: nee dus.
Net toen we alle gerief naar de kamer gebracht hadden, belden ze dat we toch andere kamer met frigo kregen.

Dan richting Mt Washington gereden.

Het zicht was mooi, maar niet echt wauw, mischien ook door de grote honger (het was alweer 20.30u). Via de gps een restaurant gezocht.  Zo chinees gegeten, is toch altijd lekker eigenlijk. De eigenaar was supergrappig en iedereen zat echt met de slappe lach, niet te doen. Ik dronk een glas chinese wijn en Luc chinees bier (echt waar, bestaat!) en de kinderen maar lachen met ons dat het van de alcohol kwam....:D :D :D

Toen we buiten kwamen was het al donker en op de terugweg zijn we nog eens terug gereden naar het uitzichtspunt. Het wordt immers volgens USA Weekend omschreven als het 2de mooiste uitzichtpunt van Amerika. Nu het zo donker was, was het echt prachtig! Luc kon zich eens goed uitleven om foto's te nemen via het statief.;)
Het ziet er een beetje uit als NY in het klein: hoge buildings op schiereilandje tussen 2 rivieren.

In het hotel toegekomen was iedereen doodmoe en dus direct gaan slapen.

Vorige                                                                                Volgende